Jaki papier ścierny wybrać do drewna?

Niezależnie od tego, czy chodzi o odświeżenie powierzchni mebla, przygotowanie desek pod malowanie czy precyzyjne szlifowanie elementów wykończeniowych, zignorowanie właściwej gradacji materiału ściernego może skutkować nieodwracalnym uszkodzeniem szlifowanej struktury.
Jeśli zależy Ci na tym, by obrabiane drewno dobrze wyglądało i zachowało swoje właściwości użytkowe na lata – czytaj dalej i dowiedz się, jak prawidłowo dobrać do niego papier ścierny.

Na czym polega gradacja papieru ściernego?

Gradacja papieru ściernego to określenie wielkości ziaren ściernych osadzonych na jego powierzchni. Służy precyzyjnemu doborowi narzędzia ściernego w sposób odpowiadający charakterowi prac i strukturze materiału.

Ziarno o mniejszym rozmiarze – typowe dla gradacji powyżej P240 – pozwala na bardzo delikatną ingerencję w powierzchnię drewna, dzięki czemu możliwe jest usuwanie niewielkich niedoskonałości lub wygładzanie bez widocznej utraty masy elementu. Z kolei gradacje poniżej P80 – w tym P40 czy P60 – sprawdzają się tam, gdzie konieczne jest usunięcie starych powłok malarskich, twardych zabrudzeń lub wyprowadzenie istotnych nierówności. Ich właściwa sekwencja w toku obróbki pozwala osiągnąć oczekiwany rezultat:

• P24–P40 – do szlifu zgrubnego i usuwania starych powłok. Skuteczny, ale wymagający ostrożności,
• P60–P80 – do szlifu pośredniego, wstępnego wygładzania i przygotowania nowego drewna,
• P100–P220 – do prac wykończeniowych przed malowaniem lub olejowaniem,
• P150-P180 – do szlifowania międzywarstwowego
• P280 i wyżej – do precyzyjnego wykończenia.

Jaką gradację papieru ściernego wybrać do drewna?

Jaki papier ścierny do drewna wybrać? Szlifowanie rozpoczyna się najczęściej od gradacji z grupy
P36 lub P60, zwłaszcza gdy mamy do czynienia z materiałem pokrytym starym lakierem, farbą lub
z widocznymi deformacjami. Pozwala na szybkie zbicie zewnętrznej warstwy, jednak pozostające
rysy są głębokie i bez dalszego działania będą wyczuwalne dotykiem nawet po lakierowaniu.
Właśnie dlatego każde kolejne przejście musi być przemyślane – papier o gradacji P120 usuwa
ślady po P80, zaś P180 eliminuje te po P120. W procesie szlifowania podłóg sięga się aż do P120 lub P150, w zależności od tego, czy drewno ma być później malowane, lakierowane czy olejowane.

Stopniowe przechodzenie do drobniejszych gradacji poprawia jakość wykończenia, ale także
stabilizuje powierzchnię. Zbyt szybkie przeskoki pomiędzy ziarnistościami powodują powstawanie
mikrorys trudnych do wykrycia na surowym drewnie, ale wyraźnie widocznych po aplikacji
półprzezroczystych preparatów. Zamiast więc sięgać po papier “jak najdrobniejszy” już na początku, należy zaufać metodzie progresji

Jak szlifować drewno papierem ściernym? Cenne wskazówki

Podczas szlifowania drewna papierem ściernym zalecamy uwzględnić poniższe wskazówki. 

Zawsze wzdłuż włókien

Kierunek prowadzenia papieru musi odpowiadać naturalnemu układowi włókien drewna. Szlifowanie w poprzek prowadzi do mikrouszkodzeń, które pod lakierem stają się czarne, nieestetyczne i nieusuwalne bez ponownego szlifowania.

Zmieniać papier w odpowiednim momencie

Nawet papier wysokiej klasy traci swoje właściwości po intensywnej pracy. Zmatowienie ziarna oznacza nie tylko spadek efektywności, ale i wzrost temperatury tarcia, prowadząc do przypaleń i przebarwień.

Usuwać pył przed każdą zmianą gradacji

Pył drzewny osiadający na powierzchni działa jak mikrościerniwo – może zakłócić działanie kolejnej, drobniejszej gradacji i wygenerować rysy.

Zasada podwójnej delikatności

Każda kolejna gradacja powinna być przynajmniej dwukrotnie drobniejsza od poprzedniej. Przejście z P80 na P150 to przykład właściwej progresji.

Jakim papierem szlifować podłogę drewnianą?

Szlifowanie podłogi drewnianej podzielić można na trzy fazy.

Etap I – Szlif zgrubny

Do wstępnego wyrównania powierzchni i usunięcia starych powłok używa się papieru grubo- lub średnioziarnistego, dobieranego do twardości drewna. Maszynę prowadzi się ukośnie do desek, zaczynając od narożnika, z największym możliwym naciskiem. Jeśli powierzchnia nie jest równa – pracę powtarzamy.

Etap II – Szlif wyrównawczy

Następnie usuwa się ślady po szlifie zgrubnym i dociera do trudno dostępnych miejsc, używając papieru drobniejszego i szlifierki kątowej. Nacisk zmniejsza się do średniego, a kierunek prowadzenia zmienia względem poprzedniego o 90 stopni. Przed rozpoczęciem dokładnie odkurza się powierzchnię.

Etap III – Szlif wykończeniowy

W ostatnim etapie wygładza drewno i przygotowuje je na wykończenie, stosując papier drobnoziarnisty. Szlif prowadzi się zgodnie z układem włókien i padaniem światła. Dla lepszego efektu można użyć polerki z siatką ścierną. Ważne, by nie dopuścić do przegrzania lub zużycia papieru, ponieważ zniszczy to wykończenie.

Rodzaje papieru ściernego do drewna

Do najpopularniejszych rodzajów papieru ściernego do drewna zaliczają się:

• papier ścierny w arkuszach – łatwy do cięcia i stosowania zarówno na sucho, jak i mokro. Sprawdza się przy pracy ręcznej na płaskich powierzchniach. Ma jednak ograniczoną trwałość, zwłaszcza przy twardszym drewnie;
• papier ścierny na rzep – stosowany w szlifierkach oscylacyjnych i rotacyjnych. Rzep umożliwia szybki montaż i stabilne osadzenie, poprawiając rytmikę i dokładność pracy, szczególnie na dużych płaszczyznach;
• siatki ścierne – dzięki perforacjom gwarantują skuteczne odciąganie pyłu. Idealne przy lakierach, olejach i żywicach. Są trwalsze niż klasyczne papiery i zapewniają lepszą widoczność powierzchni w trakcie pracy;
• gąbki ścierne – przeznaczone do szlifowania kształtów nieregularnych, profili i zaokrągleń. Stosowane w matowieniu międzywarstwowym oraz do delikatnego wykończenia powierzchni.